Pembangunan sistem tapak tumbuhan dalam rawatan air sisa domestik di Tasik Chini, Pahang

Abstract

Lembah Tasik Chini dalam Rancangan Tempatan Pekan 2002-2015 telah diwartakan sebagai satu kawasan ekopelancongan. Ia merupakan satu tasik air tawar semulajadi yang merangkumi keluasan 202 hektar. Oleh itu, satu pengurusan bekalan air yang bersepadu diperlukan bagi kawasan ini. Pusat Penyelidikan Tasik Chini (PPTC), UKM telah dianugerahkan dengan 10 ekar tanah di Tasik Chini, Pahang untuk membangunkan satu pusat penyelidikan yang boleh membantu Kerajaan Negeri Pahang untuk memulihara tasik ini. Tasik Chini juga telah diwartakan sebagai satu kawasan sensitive alam sekitar, yang bermakna sebarang air sisa yang disalur ke Tasik Chini perlu memenuhi keperluan akta Piawaian A Akta Alam Sekitar 1979. Oleh itu, kumbahan dari penduduk sekitar tasik perlu dirawat dan memenuhi Piawai A sebelum dialirkan ke Tasik Chini. Air sisa kumbahan mengandungi bahan pencemar yang terampai atau larut, bahan pencemar bukan organik seperti fosforus, nitrat dan logam berat, bahan pencemar organic seperti protein, karbohidrat, minyak dan lemak, serta mikroorgamisma. Dalam penyelidikan ini, satu tapak sistem tapak tumbuhan (reed bed system) berskala pilot telah dibangunkan di Bukit Putri, UKM bagi merawat air sisa kumbahan. Sistem tapak tumbuhan ini akan menggunapakai spesis tumbuhan yang diperolehi di sekitar Tasik Chini sendiri yang berpoterisi untuk merawat air sisa kumbuhan. Di antara spesis tumbuhan Tasik Chini yang telah dikenalpasti berpotensi merawat air sisa adalah Lepironia Articulata, Scirpus Grossus, Eleocharris dan Lotus (teratai). Sistem tapak tumbuhan yang dibangunkan akan dioptimumkan prestasinya bagi menyempurnakan proses penitratan dan penyahniratan air sisa kumbahan.