Pengurusan pengetahuan dalam pengajian Alam Melayu: pembangunan pangkalan data seni ukir kayu Melayu tradisional

Abstract

Pengajian Alam Melayu merupakan salah satu daripada pengajian wilayah yang telah diasaskan sejak kurun ke-1 8 lagi oleh para sarjana, intelektual, penjajah Eropa, pelayar, dan sebagainya. Luas kawasan geografi Alam Melayu ditentukan menerusi Bahasa Melayu sebagai lingua franca (Collins 1996) dalam pertuturan kehidupan seharian. Alam Melayu yang dikenali sebagai Asia Tenggara, dikelilingi oleh pulau-pulau kecil dan besar merangkumi 250 juta populasi manusia di negara-negara seperti Brunei, Indonesia, Malaysia, Singapura dan bahagian selatan Filipina, Kemboja dan Thailand. Ia merupakan benua terbesar dikelilingi oleh ribuan pulau-pulau kecil dan besar, dihuni oleh pelbagai komuniti peribumi yang kaya dengan adat, budaya dan identiti. Sejak tahun 1999, Pengajian Alam Melayu yang diasaskan di Institut Alam dan Tamadun Melayu telah mengalami suatu perubahan konseptual dan didefinisikan menerusi tiga aspek utama dalam falsafah iaitu epistemologi, ontologi dan metodologi.