1. UKM Learning and Research Repository
2. Master Thesis / Tesis Master
3. Faculty of Social Sciences and Humanities / Fakulti Sains Sosial dan Kemanusiaan

Title:	Analisis kes denggi di Semenanjung Malaysia tahun 2012-2016
Authors:	Azmaliza Kamis (P85048)
Supervisor:	Lam Kuok Choy, Dr.
Keywords:	Denggi Universiti Kebangsaan Malaysia -- Dissertations Dissertations, Academic -- Malaysia
Issue Date:	25-Jun-2019
Description:	Denggi merupakan salah satu masalah kesihatan utama dunia terutama di kawasan beriklim monson tropika termasuk Malaysia yang merekodkan peningkatan jumlah kes dan kematian sebanyak 200 peratus antara tahun 2014-2015. Sehubungan itu kajian ini bertujuan memetakan taburan spatial kes denggi (zon, negeri dan daerah), pola kes bulanan denggi serta menghubungkaitkan kejadian denggi dengan faktor sosiodemografi dan gunatanah. Kaedah analisis yang dilakukan adalah melalui pemadanan data spatial negeri dan daerah dengan maklumat denggi serta menjalankan ujian korelasi Pearson antara kes denggi dengan jumlah penduduk tahun 2010. Hasil kajian mendapati taburan spatial kes denggi tertinggi tertumpu di zon tengah dengan purata kadar insiden (IR) sebanyak 5.8 bagi setiap 1,000 penduduk, diikuti zon selatan (IR=2.14), timur (IR=1.81) dan utara (IR=1.37). Kes denggi yang berlaku di peringkat negeri pula menyaksikan Selangor mengalami kadar insiden paling tinggi (IR=6.62). Ia diikuti oleh WP Kuala Lumpur (IR=3.09), Kelantan (IR=3.01), Johor (IR=2.16), dan Perak (IR=2.03). Petaling (IR=9.38) pula merupakan daerah tertinggi kadar insiden kes denggi dan diikuti daerah Ulu Langat (IR=8.3), Gombak (IR=7.57), Kota Bharu (IR=7.65) dan Johor Bahru (IR=4.14). Ujian korelasi mendapati wujudnya hubungan positif yang kuat antara jumlah penduduk dengan kes denggi (r=0.844-0.905, r2=0.697-0.810). Analisis faktor sosiodemografi menunjukkan peratusan jantina pesakit denggi adalah 58.2 peratus lelaki dan 41.8 peratus perempuan. Analisis kumpulan umur pesakit pula mendapati majoriti pesakit berumur 20-29 tahun (27%), 30-39 tahun (20%), 10-19 tahun (20%), 40-49 tahun (11%), satu hari- sembilan tahun (9%), 50-59 tahun (8%) dan 60 tahun ke atas (5%). Manakala 92 peratus pesakit denggi merupakan warganegara Malaysia dan lapan peratus bukan warganegara. Pesakit denggi mengikut etnik pula adalah 61 peratus Melayu, 26 peratus Cina, 11 peratus India dan dua peratus lain-lain kaum. Hasil korelasi mendapati wujudnya hubungan linear positif yang kuat dan sederhana di antara jumlah penduduk dengan 15 pembolehubah faktor sosiodemografi (r=0.352-0.786, r2=0.124-0.618). Berikutnya, analisis gunatanah mendapati wujudnya korelasi sederhana dan lemah antara kes denggi dengan aktiviti gunatanah bagi pengangkutan, tanah lapang dan rekreasi, industri, perumahan, komersial, institusi dan kemudahan masyarakat, infrastruktur dan utiliti serta tanah kosong (r=0.232-0.484, r2=0.054-0.235). Manakala aktiviti pertanian dan hutan mempunyai hubungan linear negatif (r=-0.134-0.265, r2=0.018-0.07) dan tiga kategori lagi iaitu badan air, pantai dan pembangunan bercampur tidak mempunyai hubungan dengan kes denggi. Kesemua ujian korelasi ini adalah signifikan pada aras P<0.01.,Sarjana Falsafah
Pages:	229
Publisher:	UKM, Bangi
Appears in Collections:	Faculty of Social Sciences and Humanities / Fakulti Sains Sosial dan Kemanusiaan

Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.